Lezing door Rosa de Jong
Honderden hoofdzakelijk Nederlandse en Belgische joodse vluchtelingen zochten na 1940 een veilig thuis in het Caraïbisch gebied en Suriname. Terwijl de hoogste ambtenaren en gouverneurs de opname en vestiging van oorlogsvluchtelingen telkens afhielden, werden tegelijkertijd door de bevolking, hulpcommissies opgericht. In Suriname werd dit het ‘Centraal Comité ter behartiging van de belangen van Joodsche Vluchtelingen’ en op Curaçao het ‘Comité ter behartiging voor de belangen van Emigranten en Refugie’s op Curaçao’.

Meer informatie.